накупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.
Купіць вялікую колькасць чаго‑н. [Даніла:] — Паглядзі там у торбе, чаго я накупляў, толькі дай мне спачатку павячэраць. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напрыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Прыпісаць у дадатак да чаго‑н. многа каго‑, чаго‑н. Напрыпісваць лішніх працадзён. Напрыпісваць у дом кватарантаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звярта́цца несов.
1. (да каго, чаго з чым) обраща́ться (к кому, чему с чем); (представлять для решения) входи́ть (с чем);
2. (да чаго) прибега́ть (к чему); обраща́ться (к чему);
1, 2 см. звярну́цца 3, 4;
3. страд. остана́вливаться; устремля́ться; см. звярта́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прынале́жнасць ж.
1. (да чаго) принадле́жность (к чему);
п. да арганіза́цыі — принадле́жность к организа́ции;
2. (да чаго) прича́стность (к чему);
п. да маста́цтва — прича́стность к иску́сству;
3. (характерная особенность) принадле́жность;
царкоўнаславяні́змы былі́ ~сцю кні́жнай мо́вы — церковнославяни́змы бы́ли принадле́жностью кни́жного языка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
става́ць несов., безл. (быть достаточным) хвата́ть; (с отрицанием — ещё) недостава́ть;
у яго́ сіл стае́ на гэ́та — у него́ сил хвата́ет на э́то;
і чаго́ то́лькі табе́ нестае́? — и чего́ то́лько тебе́ не хвата́ет (недостаёт)?;
◊ яшчэ́ чаго́ нестава́ла! — э́того ещё недостава́ло!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уніка́ць несов.
1. (чаго) избега́ть; уклоня́ться (от чего);
у. сустрэ́чы — избега́ть встре́чи;
у. прамо́га адка́зу — уклоня́ться от прямо́го отве́та;
2. (каго, чаго) сторони́ться, избега́ть, чужда́ться;
у. людзе́й — избега́ть (чужда́ться) люде́й;
3. вника́ть;
у. у су́тнасць спра́вы — вника́ть в суть де́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ны́шпарыць, ну́шпарыць ’шукаць чаго-небудзь; вышукоўваць, дазнавацца’ (Касп., Сцяшк. Сл.), укр. ни́шпорити ’шнарыць, шукаць’, рус. нышпарить ’крыючыся, выглядваць, вышукваць што-небудзь’. Гл. шны́парыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Няста́ча ’недахоп, адсутнасць чаго-небудзь’ (ТСБМ), няста́так (нестатокъ) ’тс’ (Нас., Сл. ПЗБ), неста́тачны (нестаточный) ’недастатковы; нязбыўны’ (Нас.). Да стачыць ’быць дастатковым’, статак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Парушы́на ’маленькая часцінка чаго-небудзь; парушынка’. Дыял. таксама парашы́на. Ад porchъ (гл. порах) з суф. адзінкавасці ‑ina; ‑у‑, відавочна, пад уплывам парушыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
навыраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
1. Выняць, выдаліць рэжучым інструментам многа чаго‑н. Навыразаць фотаздымкаў з газет.
2. Выразаць, вырабіць разьбой вялікую колькасць чаго‑н.
3. Зрэзаць, адрэзаць для якой‑н. патрэбы многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)