Verbum

аслупяне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. аслупянець. Не відаць было, ці.. [гаспадар] куды гэтак пільна ўзіраецца, ці проста закамянеў у дзіўным аслупяненні. Зарэцкі.

аб’ектывізава́насць, ‑і, ж.

Стан, уласцівасць аб’ектывізаванага. Песенна-інтанацыйны, працяжна-напеўны склад радка, здаецца, найбольш і стварае ў вершы ўражанне яго эпічнай аб’ектывізаванасці. Лойка.

біятэлеметры́я, ‑і, ж.

Вымярэнне на адлегласці паказчыкаў, якія характарызуюць стан біялагічных аб’ектаў (напрыклад, пульсу, тэмпературы, крывянога ціску ў касманаўтаў, спартсменаў); ажыццяўляецца сродкамі тэлемеханікі.

[Ад грэч. bíos — жыццё, tēle — далёка і metreo — вымяраю.]

малакро́ўе, ‑я, н.

Хваравіты стан, які характарызуецца памяншэннем колькасці крыві або якасным змяненнем яе саставу (памяншэннем колькасці чырвоных крывяных цельцаў і гемаглабіну); анемія.

імпатэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да імпатэнцыі. Імпатэнтны стан. // Які пакутуе на імпатэнцыю.

2. перан. Бяссільны што‑н. зрабіць, творча бясплодны.

гасці́цца, госціцца; безас. незак., каму.

Разм. Пра стан, адчуванне каго‑н. у гасцях. — Ну, як жа вам, панічок, гасцілася? — пытала бабка Лабановіча. Колас.

зача́цце, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зачаць ​¹; апладненне, пачатак цяжарнасці. О таямніца таямніц — зачацце травінкі кволай, звера, чалавека! Рудкоўскі.

заяда́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 2 знач.).

2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 4 знач.).

збліжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збліжаць — зблізіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. збліжацца — зблізіцца. Збліжэнне тэорыі з практыкай. Збліжэнне поглядаў.

разлажэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлажыць ​² і стан паводле знач. дзеясл. разлажыцца ​².

2. Маральнае падзенне, упадак. Бытавое разлажэнне.