землекарыста́льнік, ‑а, м.

Той, хто карыстаецца зямлёй на пэўных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашы́вец, ‑шыўца, м.

Разм. груб. Той, хто завашывеў; неахайны, брудны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візіцёр, ‑а, м.

Уст. Той, хто прыязджае з візітам; наведвальнік.

[Фр. visiteur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́днік, ‑а, м.

Разм. Той, хто працуе на водным транспарце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэсвітэрыя́нін, ‑а; мн. ‑яне, ‑ян; м.

Той, хто вызнае прэсвітэрыянства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

работада́вец, ‑даўца, м.

Той, хто дае работу, наймае рабочую сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растра́тчык, ‑а, м.

Той, хто зрабіў растрату (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцэ́ншчык, ‑а, м.

Той, хто вызначае расцэнкі на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ратава́льнік, ‑а, м.

Той, хто ратуе або выратаваў каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацыяналіза́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца рацыяналізацыяй вытворчасці, вытворчых працэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)