парамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Від псеўдамарфозы, які ўтвараецца пры паліморфных зменах крышталічнай структуры.

[Ад грэч. para — побач і morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́сах, ‑а, м.

Доўгі кій, на які апіраюцца пры хадзьбе. // Жазло ў свяшчэннаслужыцеляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для ачысткі ад чаго‑н. пры дапамозе струменя вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэктыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Спец. Спірт, ачышчаны пры дапамозе рэктыфікацыі; чысты спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнтгенагра́ма, ‑ы, ж.

Адбітак на фотапласцінцы або плёнцы, атрыманы пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.

[Ад слова рэнтген і грэч. gramma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саскрэ́бціся, ‑скрабецца; пр. саскробся, ‑скрэблася; зак.

Сысці, счысціцца з чаго‑н. пры скрабанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для здрабнення кармавых культур пры сіласаванні. Сіласарэзны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

Няўдала ўдарыць, зрабіць кікс пры гульні ў більярд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуры́цца, скурыцца; зак.

Зрасходавацца пры курэнні; дакурыцца. Папяроска скурылася, і стала сумна. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэ́ка, ‑і, ДМ стэцы, ж.

Драўляны разец, які выкарыстоўваецца скульптарам пры лепцы.

[Іт. stecca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)