провини́ться сов. правіні́цца; правінава́ціцца;

провини́ться пе́ред ке́м-л. правіні́цца (правінава́ціцца) пе́рад кіме́будзь;

провини́ться в чём-л. правіні́цца (правінава́ціцца) у чым-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распина́ться несов.

1. (стараться, силиться) разг. распіна́цца;

распина́ться пе́ред ке́м-л. распіна́цца пе́рад кіме́будзь;

2. страд. распіна́цца, раскрыжо́ўвацца; см. распина́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свари́ть сов.

1. звары́ць, згатава́ць;

2. мет. звары́ць;

ка́ши (пи́ва) не сва́ришь (с кем-л.) ка́шы (пі́ва) не зва́рыш кім-небудзь);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угоня́тьсяII сов., прост.

1. (устать от беготни) збе́гацца, набе́гацца;

2. (гонясь за кем, за чем, поспеть) спра́віцца кім, з чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́сціся сов. повести́сь;

здаўна́ так павяло́сябезл. и́здавна так повело́сь;

з кім павядзе́шся, ад таго́ і набярэ́шсяпосл. с кем поведёшься, от того́ и наберёшься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налуча́цца несов., разг.

1. встреча́ться;

2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случа́ться (с кем, чем и без доп.);

1, 2 см. налучы́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазнаёміцца (з кім, чым і без дап.) сов.

1. познако́миться; (отрекомендоваться) предста́виться (кому, чему и без доп.);

2. (получить представление о чём-л.) познако́миться, ознако́миться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папе́радзе,

1. прысл. На некаторай адлегласці перад кім‑, чым‑н. Ірына ішла паперадзе. Чорны. Тарыел, ідучы паперадзе, на кожным кроку чуў, як спатыкаюцца людзі. Самуйлёнак.

2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам «паперадзе» вырашае прасторавыя адносіны: паказвае на становішча перад кім‑, чым‑н. Ідзе войска, сцягі ўюцца, Кроў бурліцца ў жылах, А паперадзе ўсіх едзе Сам Клім Варашылаў. Купала. За паўвярсты паперадзе фурманкі ішоў па лесе Максім Ус з наганам і гранатай. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасрэ́дніцтва, ‑а, н.

1. Садзейнічанне пагадненню, здзелцы паміж кім‑, чым‑н. Ліга мае ўсе правы камітэтаў, з тым толькі выключэннем, што падтрымку рускаму руху яна аказвае не інакш, як праз пасрэдніцтва асоб або груп, спецыяльна назначаных Цэнтральным Камітэтам. Ленін.

2. Садзейнічанне ў наладжванні сувязей, адносін паміж кім‑н. Найбольшая частка .. [лацінізмаў] замацавалася ў беларускай мове дзякуючы польскаму пасрэдніцтву. Жураўскі. // У міжнародным праве — удзел трэцяй нейтральнай дзяржавы або міжнароднай арганізацыі ў мірным вырашэнні канфлікту паміж дзвюма дзяржавамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слыць, слыву, слывеш, слыве; слывём, слывяце; незак., кім-чым, за каго і без дап.

Разм. Быць вядомым у якасці каго‑, чаго‑н., лічыцца кім‑, чым‑н., славіцца. На звадку для хлопцаў, на зайздрасць дзяўчатам, Слыла паваблівай дзяўчынай яна [Гануля]. Купала. [Сімха:] — А можа. Таня, хочаш есці? Я тут за кухара слыву. Глебка. [Коля:] — Ты ж, Міхась, слывеш сярод нас самым разумным. Няўжо ты не можаш што-небудзь выдумаць? Шахавец. Адным словам, школа слыла па ўсё Навагранскае ваяводства. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)