пасквіля́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто піша пасквілі; паклёпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патака́льнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто патакае каму‑, чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піро́жнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто пячэ або прадае пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапані́мія, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць антрапонімаў той ці іншай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аранда́тар, ‑а, м.

Той, хто арандуе якую‑н. нерухомую маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрыма́льнік, ‑а, м.

Той, хто атрымлівае што‑н. Атрымальнік пісьма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баваўнаро́б, ‑а, м.

Той, хто займаецца вырошчваннем і развядзеннем бавоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абара́начнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто што або прадае абаранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́ншчык, ‑а, м.

Той, хто абмануў ці абманвае каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца абмерваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)