прыда́ча ж. прида́ча;

абме́н з ~чай — обме́н с прида́чей;

◊ у ~чу — в прида́чу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; заг. дапі; зак., што.

Выпіць усё, да канца. Дапіць малако. □ Ілья дапіў свой чай, закурыў і выйшаў на балкон. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чайна́я, ‑ой, ж.

1. Грамадская сталовая, дзе наведвальнікі могуць выпіць чаю і паесці. Шафёр спыніў машыну каля чайной. Тут можна было выпіць шклянку чаю, перакусіць. Ермаловіч. Яўген вылез з аўтобуса, забег у чайную, выпіў шклянку гарбаты і весела паджгаў у вёску. С. Александровіч.

2. Уст. Пакой, у якім п’юць чай. Талерка стаіць на століку ў чайной (так завецца маленькі пакой, дзе гатуюць чай). Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укі́нуць сов.

1. бро́сить, вбро́сить, вки́нуть;

у. ка́мень у я́му — бро́сить (вбро́сить, вки́нуть) ка́мень в я́му;

2. (в пищу) положи́ть;

у. у чай кава́лачак цу́кру — положи́ть в чай кусо́чек са́хару

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

негара́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае высокай тэмпературы, не стварае гарачыні. Негарачы чай. □ Негарачае восеньскае сонца залівала пакой святлом. Самуйлёнак.

2. Халаднаваты, памяркоўна цёплы. Негарачае лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспыта́ць (што, чаго) сов.

1. (поесть, попить для пробы) отве́дать, попро́бовать;

п. пірага́ — отве́дать пирога́;

п., ці сало́дкі чай — попро́бовать, сла́дкий ли чай;

2. перен., разг. (испытать) изве́дать (что), отве́дать, хлебну́ть (чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чаепи́тие чаяпі́цце, -цця ср., чаява́нне, -ння ср., піццё гарба́ты;

занима́ться чаепи́тием піць чай (гарба́ту), чаява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасціла́, ‑ы, ж.

Кандытарскі выраб, прыгатаваны збіваннем фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам і яечнымі бялкамі. Мы пілі чай з варэннем, прыгатаваным з нейкіх чырвоных ягад, елі пасцілу, пілі смачны квас. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., што.

1. Зрабіць салодкім, пасаладзіць. Насаладзіць чай. Насаладзіць каву.

2. Прарасціць зерне ў цяпле і вільгаці для атрымання соладу.

3. Давесці цеста да стану лёгкага цукровага браджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бляша́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Бляшаная банка. Санітары прынеслі параненым вячэру: бляшанку кансерваў на дваіх, галеты і чай. Гурскі. Бляшанка была ад патронаў, доўгенькая, на дзве добрыя пядзі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)