кнехт, -а, М -хце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Тумба на палубе судна або на прыстані для замацавання троса, каната.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тра́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ваеннае або рыбалоўнае судна для тралення.

2. Спецыяліст, які кіруе лоўляй рыбы тралам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трымара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Судна з трыма злучанымі ў верхняй частцы паралельнымі карпусамі.

|| прым. трымара́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цеплахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Марское або рачное судна з рухавіком унутранага згарання.

|| прым. цеплахо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак. (спец.).

Пра судна, яго экіпаж: вытрымліваць шторм.

Мы штармавалі два дні ў адкрытым моры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суднаўлада́льнік, ‑а, м.

Уладальнік судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднаўла́снік, ‑а, м.

Уласнік судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галс, ‑а, м.

1. Снасць паруснага судна, якой прымацоўваецца да мачты ніжні пярэдні вугал косага паруса.

2. Напрамак руху судна адносна ветру. Правы галс. Левы зале. Змяніць галс.

3. Адрэзак шляху судна ад павароту да павароту.

[Гал. hals.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вынасны́ в разн. знач. выносно́й;

~на́я графа́ — выносна́я графа́;

~но́е су́дна — выносно́е су́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порт​II мор. (отверстие в борту судна) порт, род. по́рта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)