Verbum

накірава́нне, -я, н.

1. гл. накіраваць.

2. Кірунак развіцця якога-н. дзеяння.

Даць н. справе.

3. мн. -і, -яў. Дакумент аб прызначэнні на работу, на лячэнне, абследаванне і пад.

Атрымаць н. на працу.

дабрадзе́й, -дзе́я, мн. -дзе́і, -дзе́яў, м.

Той, хто робіць дабро, дапамагае, аказвае паслугу каму-н.

На словах д., а на справе ліхадзей (з нар.).

|| ж. дабрадзе́йка, -і, ДМ -дзе́йцы, мн. -і, -дзе́ек.

запатрабава́нне, -я, н.

1. Патрабаванне афіцыйнага растлумачэння па якой-н. справе.

Даць з. ва ўстанову.

2. мн. Неабходнасць, патрэбы.

Культурныя запатрабаванні працоўных.

○

Да запатрабавання — пра карэспандэнцыю, якая выдаецца на пошце па патрабаванні адрасата.

захапі́цца, -хаплю́ся, -хо́пішся, -хо́піцца; зак.

1. кім-чым. Цалкам аддацца якой-н. справе, занятку.

З. зборам значкоў.

З. любімай работай.

2. кім. Закахацца ў каго-н.

З. дзяўчынай.

|| незак. захапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

сысу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці.

2. Немаўля (разм., жарт.).

3. перан. Малады, нявопытны ў якой-н. справе чалавек.

|| памянш. сысуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

хрышчэ́нне, -я, н.

Адно з хрысціянскіх таінстваў, рэлігійны абрад прыняцця каго-н. у лік веруючых, далучэнне да царквы.

◊

Баявое хрышчэнне —

1) першы ўдзел у баі;

2) першае сур’ёзнае выпрабаванне ў якой-н. справе.