Verbum

малаве́р, ‑а, м.

Той, хто мала верыць у што‑н. [Яраш:] — Ага, ляцяць! Вяртаюцца. А што я вам казаў? Малаверы! Шамякін.

папакліна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Клясці доўга, неаднаразова. Грамабоя такі не мала папаклінала ўся яго радня. Крапіва.

дзе́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Гаварыць, пускаць пагалоскі, чуткі. — Ат, можа і няпраўда гэта зусім. Мала што дзейкаюць людзі. Зарэцкі.

жарэ́бчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да жарабок; невялікі жарабок. Быў проста жарэбчык, малюсенькі, кволенькі, здаецца, мала большы за добрае ягнё. Якімовіч.

нягу́ста,

1. Прысл. да негусты.

2. безас. у знач. вык. Разм. Мала, нямнога. Людзей у кіно было пакуль што нягуста. Вышынскі.

прасёлачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасёлка, з’яўляецца прасёлкам. Шашура выбраў на гэты раз ціхую, мала аб’езджаную прасёлачную дарогу. Мележ.

вячэ́рня, ‑і, ж.

Вячэрняя царкоўная служба. Не вельмі ўважны да набажэнства а. Мікалай, асабліва на вячэрнях, калі народу ў царкве мала. Колас.

кампа́ктны, ‑ая, ‑ае.

Сціснуты шчыльна, без прамежкаў. Кампактная маса. // Які займае мала месца пры вялікай змяшчальнасці. Кампактнае абсталяванне.

•••

Кампактны шрыфт гл. шрыфт.

купэ́, нескл., н.

Асобнае памяшканне, аддзяленне ў вагоне для некалькіх пасажыраў. У вагоне пасажыраў было мала. Пападаліся нават зусім пустыя купэ. Колас.

[Фр. coupé.]