фі́рменны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фірмы. Фірменны магазін. □ Дзве дзяўчыны з фірменнымі наколкамі на валасах рухава абслугоўвалі шматлікіх кліентаў. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ску́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скупліваць, скупляць — скупіць (у 1 знач.).
2. Разм. Пункт скупкі; камісійны магазін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мануфакту́рны в разн. знач. мануфакту́рный;
~ная вытво́рчасць — мануфакту́рное произво́дство;
м. магазі́н — мануфакту́рный магази́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ца́цачны в разн. знач. игру́шечный;
ц. магазі́н — игру́шечный магази́н;
~ная ша́бля — игру́шечная са́бля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камісіёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Камісійны магазін. — Ідзі зараз жа ў краму ці камісіёнку і купі сабе цёплую шапку. Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ла́вачка 1 ’шайка, банда’ (Мат. Гом.), рус. прастам. лавочка ’несумленнае, незаконнае прадпрыемства, задума; група людзей, якая ўдзельнічае ў гэтай задуме’. Апошняе да ла́ўка ’магазін’ (гл.).
Ла́вачка 2 ’крама’ (Сцяшк.). Дэмінутыў ад ла́ўка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бу́лачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да булачных вырабаў.
2. у знач. наз. бу́лачная, ‑ай, ж. Магазін, у якім прадаюцца хлеб, булкі і кандытарскія вырабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да заалогіі. Заалагічныя назіранні. Заалагічны атлас.
2. Які мае адносіны да жывёл. Заалагічны магазін.
•••
Заалагічны парк (сад) гл. парк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́ма, ‑ы, ж.
Магазін, лаўка 2. Арлоўскі меў краму, прадаваў гарэлку, быў сядзельцам. Чарнышэвіч. Каля адной крамы стукаюць у патэльні, каля другой звоняць косамі — пакупнікоў заклікаюць. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касме́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Вучэнне аб сродках і метадах паляпшэння знешняга выгляду чалавека.
2. Сродкі і спосабы догляду скуры твару, цела і інш., якія выкарыстоўваюцца для падтрымання іх здаровага стану і прыгожага выгляду.
Дэкаратыўная к.
Натуральная к.
Магазін касметыкі.
|| прым. касметы́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)