Verbum

заа... (гл. зоа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «зоа...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: заалогія, заапарк, заатэхнік, зааферма, зааэкспарт.

земля... (гл. земле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «земле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: землябітны, землязнавец, землязнаўства, землякоп, земляроб, землясос.

уза..., прыстаўка.

Тое, што і уз...; ужыв. замест «уз...» перад збегам зычных і перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр.: узабрацца, узаткнуць, узалью, узаб’ю.

насення... (гл. насенне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «насенне...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: насеннявод, насенняводства, насенняносец, насенняносны, насеннясховішча.

чырвана... (гл. чырвона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «чырвона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: чырванагруды, чырваназорны, чырвананосы, чырванатвары, чырванафлоцец.

жаўта... (гл. жоўта...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «жоўта...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: жаўтагруды, жаўтадзюбы, жаўтазём, жаўталісты, жаўтароты, жаўтаскуры.

каменя... (гл. камене...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «камене...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: каменябітны, каменявар, каменяліты, каменяломня, каменярэз, каменячосны.

зірк, у знач. вык. (разм.).

Ужыв. замест дзеясловаў зірнуць, зіркнуць пры выражэнні нечаканасці, раптоўнасці выяўлення ці наступлення чаго-н.

Я з. пад елку, а там тры баравікі стаяць.