тра́нспартнік, ‑а,
1. Работнік транспарту (у 1 знач.).
2. Самалёт транспартнай авіяцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́нспартнік, ‑а,
1. Работнік транспарту (у 1 знач.).
2. Самалёт транспартнай авіяцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мега...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: 1) у мільён разоў больш асноўнай адзінкі меры, указанай у другой частцы слова, напрыклад:
[Грэч. mégas — вялікі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няйна́кш,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парафра́за, ‑ы,
1. Пераказ сваімі словамі літаратурнага твора, а таксама скарочаны выклад (адаптацыя)
2. Пашыраны ў 19 ст. пераклад чужых музычных тэм з самастойнымі варыяцыямі, зменамі, дадаткамі.
[Ад грэч. paráphrasis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмасфе́ра, ‑ы,
Слой верхняй атмасферы ад вышыні 80–90 км, тэмпература ў якім узрастае да вышынь 200–300 км і дасягае 1500°C, пасля чаго застаецца пастаяннай да
[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і spháira — шар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́галле, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пот, -у,
Вадкасць, якая выдзяляецца падскурнымі залозамі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэвія́цыя, ‑і,
1. Адхіленне стрэлкі компаса ад лініі магнітнага мерыдыяна пад уздзеяннем
2. Адхіленне (самалёта, судна, снарада, радыёхвалі і пад.) ад патрэбнага напрамку пад уплывам якіх‑н. прычын.
[Фр. déviation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растармазі́ць, ‑мажу, ‑мозіш, ‑мозіць;
1. Перашкодзіўшы тармажэнню, паскорыць ход чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)