тэрмасфе́ра, ‑ы,
Слой верхняй атмасферы ад вышыні 80–90 км, тэмпература ў якім узрастае да вышынь 200–300 км і дасягае 1500°C, пасля чаго застаецца пастаяннай да вялікіх вышынь.
[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і spháira — шар.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)