Verbum

жгу́цік, -а, мн. -і, -аў м.

1. гл. жгут.

2. Орган руху ў прасцейшых арганізмаў, які мае выгляд тонкай ніці.

прастава́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Прастадушны, няхітры.

Выгляд п.

2. Не вельмі разумны, недалёкі.

П. хлопец.

|| наз. прастава́тасць, -і, ж.

уто́млены, -ая, -ае.

Абяссілены, змораны цяжкай працай, іншымі заняткамі; які выражае зморанасць.

У. выгляд.

У. дарогай.

|| наз. уто́мленасць, -і, ж.

даўгава́ты, -ая, -ае.

1. Некалькі даўжэйшы за нармальны.

Плашч яму д.

2. Не круглы на выгляд, прадаўгаваты.

Твар у хлопца д.

санлі́вы, -ая, -ае.

Які вельмі любіць спаць, хоча спаць, схільны да сну, вялы.

Санлівае дзіця.

С. выгляд.

|| наз. санлі́васць, -і, ж.

све́жасць, -і, ж.

1. гл. свежы.

2. Халаднаватае, чыстае паветра; прахалода.

У акно дыхнула свежасцю.

3. Свежы, здаровы выгляд.

С. шчок.

змарне́лы, -ая, -ае.

1. Змучаны, схуднелы.

З. чалавек.

З. выгляд.

2. Зачахлы, завялы (пра расліны).

Змарнелая агародніна.

|| наз. змарне́ласць, -і, ж.

прыні́жаны, -ая, -ае.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

П. тон.

П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыні́жанасць, -і, ж.

прыхарашы́цца, -рашу́ся, -ро́шышся, -ро́шыцца; зак. (разм.).

Апрануцца прыгожа, надаць сабе прыгажэйшы выгляд.

|| незак. прыхаро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прыхаро́шванне, -я, н.