удо́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Атрыманы з аднаго ўдою. Удойная колькасць малака.

2. Які дае многа малака, вялікі ўдой. Удойныя каровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́вы, -ая, -ае.

1. Размешчаны з боку левай рукі, па левы бок.

Л. бераг.

2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя.

Газеты левага кірунку.

3. Пабочны або незаконны ці атрыманы нелегальным шляхам (пра заробак, тавар і інш.).

Л. рэйс.

Левыя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак. каго-што

1. Выклікаць радасць, задавальненне, весяліць.

Атрыманы ўраджай цешыў хлебароба.

Усё, што здарылася, яго не цешыла, а засмучала.

2. Забаўляць.

Ц. дзіця цацкамі.

3. Суцяшаць, абнадзейваць.

Ц. сябе надзеяй на лепшае.

|| зак. паце́шыць, -шу, -шыш, -шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канапля́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канапель. Канапляная траста. Канаплянае семя. // Выраблены, атрыманы з семя канапель. Канапляны алей. Канапляная макуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчапа́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад шчапаць.

2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку адколвання тонкімі пластамі. Шчапаная лучына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншагаро́дні, -яя, -яе.

1. Які жыве ў іншым горадзе, прыехаў або атрыманы з іншага горада.

І. жыхар.

Іншагародняя пошта.

2. у знач. наз. іншагаро́дні, -яга, мн. -ія, -іх, м. У дарэвалюцыйнай Расіі: селянін, які жыў у казацкай станіцы, але не належаў да казацкага саслоўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недаква́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад недаквасіць.

2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку недастатковай закваскі. Недаквашаная аўчына. Недаквашанае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад квасіць.

2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку квашання; кіслы. Квашанае малако. Квашаная капуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ме́шанец, мяша́нец ’метыс’, ’прыплод дамашняй жывёлы, птушкі, атрыманы ад скрыжавання розных парод’ (ТСБМ, Нас., Юрч.), рус. смал. ’тс’, ніжагар. ’чалавек, народжаны ад мяшанага шлюбу’, ст.-рус. мѣшанецъ (XVII ст.), польск. mieszaniec ’мулат, метыс’, ’гібрыд’, чэш. míšenec ’тс’. Паўночнаславянскае. Да мяша́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

баво́ўнавы, ‑ая, ‑ае.

1. Заняты пад бавоўну; заняты бавоўнай. Асан накіраваўся да бавоўнавай плантацыі. Маўр.

2. Атрыманы з бавоўны. Бавоўнавы алей. Бавоўнавая макуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)