шчапа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад шчапаць.
2. у знач. прым. Атрыманы ў выніку адколвання тонкімі пластамі. Шчапаная лучына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)