сырамало́т, ‑у, М ‑лоце, м.
Абмалот збожжа адразу пасля сушкі ў полі, без прасушвання ў сушні, гумне.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
капну́ць и капяну́ць сов., однокр., прям., перен. копну́ть;
~ну́ў рыдлёўкай зямлю́ — копну́л за́ступом зе́млю;
тут то́лькі ~ні́ — адра́зу заўва́жыш недахо́пы — тут то́лько копни́ — сра́зу заме́тишь недоста́тки
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
с ма́ху нареч., разг.
1. з разма́ху; (наотмашь) наво́дмаш, наво́дліў;
2. перен. (одним махом) адны́м ма́хам; (сразу) адра́зу; зра́зу;
3. (второпях) спяша́ючыся, у спе́шцы.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Луці́ца ’сасна з тонкай абалонкай, моцнае бервяно з якой мае тонкія валокны’ (Маш.; лоеў., Мат. Гом.), ’лаза’, ’драўніна без сучкоў’ (Ян.). Укр. кіеўск. лути́ця ’малады слой дрэва, які знаходзіцца адразу пад карой’, жытом. лути́ця, лути́чина, лутичі́на ’стрыжань сасны ці елкі’, ’смалістая сасна або яліна’ (ЛАПП). Да лут 1 (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
буркатня́, ‑і, ж.
Разм. Бурчанне, буркатанне. — Добры дзень, старшынька, — змяніла, адразу сваю буркатню на лагодную ліслівасць мачыха. Сабаленка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
саўга́с, ‑а, м.
Савецкая гаспадарка (дзяржаўнае сельскагаспадарчае прадпрыемства). Хлапец з Беларусі адразу спадабаўся ўсім навасёлам цаліннага саўгаса. Грахоўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вы́спець сов.
1. вы́зреть, вы́спеть, созре́ть;
жы́та ўжо ~пела — рожь уже́ вы́зрела (вы́спела, созре́ла);
2. перен. созре́ть;
у яго́ адра́зу ~пеў план — у него́ сра́зу созре́л план
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
змякчэ́ць сов., в разн. знач. стать мя́гче, смягчи́ться;
надво́р’е ~чэ́ла — пого́да ста́ла мя́гче;
ён адра́зу ~чэ́ў — он сра́зу стал мя́гче (смягчи́лся);
зы́чны гук ~чэ́ў — согла́сный звук смягчи́лся
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
жор, ‑у, м.
Перыяд, калі рыба з прагнасцю кідаецца на яду. Адразу пасля нерасту ў шчупакоў пачынаецца жор. Матрунёнак.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
залубяне́ць, ‑ее; зак.
Разм. Стаць цвёрдым, нягнуткім, каляным. Сівер абдаў .. [Рамана] парошай; адразу залубянела вопратка, не сталі згінацца рукі. Пташнікаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)