буркатня́, ‑і, ж.
Разм. Бурчанне, буркатанне. — Добры дзень, старшынька, — змяніла, адразу сваю буркатню на лагодную ліслівасць мачыха. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)