іржаве́ць (ver)rösten vi (s), Rost ánsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

oxidize

[ˈɑ:ksədaɪz]

v.

1) акісьля́ць (-ца)

2) іржаве́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

corrode

[kəˈroʊd]

1.

v.t.

разьяда́ць (іржо́ю); выпа́льваць (кіслато́ю)

2.

v.i.

іржаве́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rost

I

m -es іржа́;

~ ánsetzen іржаве́ць;

vor ~ schützen засцерага́ць ад іржы́

II

m -es, -e тэх. рашо́тка; каласнікі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rust

[rʌst]

1.

n.

1) іржа́ f.

2) іржа́ f. (хваро́ба збо́жжавых расьлі́наў)

3) руды́ ко́лер

2.

v.

1) іржаве́ць, пакрыва́цца іржо́ю

2) прытупля́цца, карэ́ць (ад бязьдзе́йнасьці)

Don’t let your mind rust during vacation — Не дава́й сваі́м мазга́м прытупля́цца падча́с адпачы́нку

3.

adj.

іржа́вы; руды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)