імітава́ць

1. (пераймаць каго-н., што-н.) imiteren vt, nchah men vt;

2. (рабіць імітацыі) nchbilden vt, imiteren vt, nchma chen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

imiteren

vt імітава́ць, перайма́ць, падрабля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impersonate

[ɪmˈpɜ:rsəneɪt]

v.t.

1) увасабля́ць

2) ады́грываць ро́лю

3) выдава́ць сябе́ за каго́ і́ншага; імітава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

koperen

vt

1) капі́раваць

2) імітава́ць (каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

насле́даваць

1. (браць за ўзор, імітаваць) (каму-н.) nchahmen vt, nchmachen vt (A, D);

2. разм. (атрымаць у спадчыну) rben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

imitate

[ˈɪmɪteɪt]

v.t.

1) перайма́ць у каго́, браць пры́клад з каго́

2) падрабля́ць, імітава́ць (брэх саба́кі)

3) рабі́ць іміта́цыі а́рмуру, ску́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nchbilden

vt

1) імітава́ць (што-н.); (D) капі́раваць (што-н. з чаго-н.)

2) падрабля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mimic

[ˈmɪmɪk]

1.

v.t.

1) перадра́жніваць, падрабля́ць

2) насьле́даваць каму́, імітава́ць, перайма́ць

3) быць іміта́цыяй чаго́

2.

n.

іміта́тар, перайма́льнік -а m.

3.

adj.

1) несапра́ўдны, удава́ны

2) перайма́льны, імітацы́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перайма́цца разм. гл. перажываць

1.перайма́ць

1. (перахапіць) bfangen* vt;

2. (імітаваць) nchahmen (каму-н. A або D);

3. (засвойваць) sich (D) neignen; sich (D) ngewöhnen (прывучыцца да чаго-н., уцягнуцца ў што-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

glichtun

* аддз. vt

es j-m ~ — браць пры́клад (з каго-н., чаго-н.); імітава́ць (каго-н., што-н.); перайма́ць

lles j-m ~ — перайма́ць каго́-н. ва ўсі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)