імітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.

Пераймаць каго-, што-н, падрабляць па-майстэрску, з дакладнасцю ўзнаўляць; прафесійна займацца імітацыяй.

І. галасы жывёл.

|| наз. іміта́цыя, -і, ж. і імітава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імітава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іміту́ю іміту́ем
2-я ас. іміту́еш іміту́еце
3-я ас. іміту́е іміту́юць
Прошлы час
м. імітава́ў імітава́лі
ж. імітава́ла
н. імітава́ла
Загадны лад
2-я ас. іміту́й іміту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час іміту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

імітава́ць несов., в разн. знач. имити́ровать;

і. спеў пту́шак — имити́ровать пе́ние птиц;

і. скры́пку — имити́ровать скри́пку;

і. зо́лата — имити́ровать зо́лото

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

1. Па-майстэрску пераймаць каго‑, што‑н., з дакладнасцю ўзнаўляць, падрабляючыся пад каго‑, што‑н. Імітаваць воўчы голас. Імітаваць рухі. Імітаваць пажар. □ [Выстрал] дамоўлена было імітаваць з дапамогаю дошкі, якою сам Цімошка ў патрэбны момант павінен быў за кулісамі ляснуць аб падлогу. Краўчанка.

2. Рабіць імітацыі (у 2 знач.). Імітаваць мармур. Імітаваць жэмчуг.

3. Паўтараць музычную тэму або матыў у другім голасе на які‑н. інтэрвал вышэй або ніжэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імітава́ць

1. (пераймаць каго-н., што-н.) imitíeren vt, náchah men vt;

2. (рабіць імітацыі) náchbilden vt, imitíeren vt, náchma chen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

імітава́ць

(польск. imitować, ад лац. imitari)

1) па-майстэрску пераймаць каго-н., што-н. (напр. і. салаўіны спеў);

2) падрабляць што-н. пад што-н. (напр. і. пад арэх);

3) паўтараць музычны матыў у другім голасе на інтэрвал вышэй або ніжэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

имити́ровать несов. імітава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імітава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да імітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імітава́цца несов., страд. имити́роваться; см. імітава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імітава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. імітаваць; імітацыя (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)