ідыёма ж. лінгв. Idióm n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

idiom

[ˈɪdiəm]

n.

1) ідыёма f. (вы́раз уласьці́вы адно́й мо́ве)

2) дыяле́кт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Idióm

n -s, -e лінгв.

1) ідыёма, ідыяматы́чны вы́раз

2) ідыём, дыяле́кт, гаво́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)