Verbum

шчыка́ць

1. (зашчамляць скуру пальцамі і г. д.) knéifen* vt, zwícken vt;

2. (пра мароз, гарчыцу і г. д.) béißen* vt, brénnen* vi;

3. (траву і г. д.) zúpfen vt

шчыпа́ць разм. гл. шчыкаць