шчаці́ніцца

1. sich sträuben, das Fell [die Stácheln] sträuben;

2. перан. разм. in Hárnisch geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sträuben

1.

vt тапы́рыць, шчаці́ніць

der Тrúthahn sträubte die Fédern — інды́к распушыў пе́р’і

2.

(sich)

1) тапы́рыцца, шчаці́ніцца

die Háare ~ sich vor Entsétzen — валасы́ ста́лі ды́бам ад жа́ху

2) (gegen A) супраціўля́цца (чаму-н.); упа́рціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)