шту́ка ж

1. Stück n -(e)s, Stücke;

не́калькі шту́к я́блыкаў ein paar Äpfel;

2. разм (рэч) Sáche f -, -n, Ding n -(e)s, -e; Stück n -(e)s, -e;

3. разм (выхадка) Streich m -(e)s, -e;

адпалі́ць шту́ку ein Ding dréhen;

◊ вось дык шту́ка! éine schöne Geschíchte !

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

St.

=

1.

Sankt, Sankta – святы, святая

2.

Stück – штука, экземпляр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

apiece

[əˈpi:s]

adv.

ад шту́кі; за шту́ку; шту́ка, на асо́бу; на галаву́

ten cents apiece — па дзе́сяць цэ́нтаў шту́ка

They had five dollars apiece — Ко́жны зь іх меў па пяць даля́раў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zeugs

n - разм. пагардл.

1) шту́ка, рэч

2) лухта́, абы-што́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hexeréi

f -, -en вядзьма́рства, чараўні́цтва; ма́гія

das ist kéine ~ — гэ́та шту́ка няхі́трая

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stunt

I [stʌnt]

1.

v.t.

прыпыня́ць рост, разьвіцьцё

2.

n.

спыне́ньне ро́сту, разьвіцьця́

II [stʌnt]

n., informal

шту́ка f., трук, фо́кус -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бялі́зна ж зборн Wäsche f -; Wä́schestück n -(e)s, -e (адна штука);

стало́вая бялі́зна Tíschwäsche f;

наце́льная бялі́зна Léibwäsche f;

пасце́льная бялі́зна Béttwäsche f;

спо́дняя бялі́зна Únterwäsche f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

affair

[əˈfer]

n.

1) спра́ва f.

He has many affairs to look after — Ён му́сіць займа́цца шмат які́мі спра́вамі

That’s my affair — Гэ́та мая́ спра́ва

2) падзе́я f.

a social affair — грама́дзкая падзе́я

3) су́вязь f.

a love affair — рама́н, любо́ўная су́вязь

4) Figur. шту́ка f.

a complicated affair — склада́ная, скамплікава́ная шту́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

individual

[,ɪndɪˈvɪdʒuəl]

1.

n.

1) асо́ба f., індыві́дуум -а m.

2) асо́бны чалаве́к (асо́ба, індыві́дуум), асо́бная рэч (шту́ка)

2.

adj.

1) асо́бны; адасо́блены; своеасаблі́вы

2) адзіно́чны; паасо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

caper

I [ˈkeɪpər]

1.

v.i.

гу́льліва падско́кваць, выдурня́цца

2.

n.

1) вясёлы падско́к

2) Figur. шту́ка f.; вы́брык -у m.

•

- cut a caper

II [ˈkeɪpər]

n.

1) ка́пэр -а m. (вадапла́ў)

2) капіта́н вадапла́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)