шмо́ргаць

1. zúpfen vt, zíehen* vt (за што-н an D);

2. (носам) schnüffeln vi, schnúppern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шмаргану́ць гл шморгаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sniff

[snɪf]

1.

v.i.

1) ню́хаць

2) шмо́ргаць но́сам

3) незадаво́лена фы́ркаць

She sniffed at the present to show her contempt — Яна́ скрыві́лася на падару́нак, каб паказа́ць сваю́ пага́рду

2.

v.t.

1) ню́хаць, чуць ню́хам (пра саба́ку)

2) уця́гваць, удыха́ць но́сам

3) Figur. выкрыва́ць, выню́хваць (змо́ву, небясьпе́ку)

3.

n.

1) чмы́ханьне n.

2) уды́х -у m.; удыха́ньне n.

3) нюх, пах -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)