ltschen

vi разм. шо́ргаць панто́флямі, шлёпаць, цяга́ць но́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ptschen

vi разм.

1) плёскацца; хлю́пацца

2) шлёпаць (па вадзе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spank

[spæŋk]

1.

v.t.

шлёпаць (дзіця́), лупцава́ць

2.

n.

шлёпанец -ца, пляска́ч плескача́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

slap

[slæp]

1.

n.

1) пляска́ч плескача́ m.

2) стро́гая вымо́ва; рэ́зкая адмо́ва

2.

v.t. (-pp-)

1) ля́паць, шлёпаць, пля́скаць

2) плёскаць

waves slapping against the dock — хва́лі плёскаюць аб док

3.

adv., informal

про́ста; ра́птам

to run slap into the wall — урэ́зацца про́ста ў сьцяну́

- slap in the face

- slap on the wrist

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flap

[flæp]

1.

v.i. (-pp-)

1) хіста́цца; трапята́ць, лапата́ць (пра сьцягі́ на ве́тры, птушы́ныя кры́лы)

2) пля́скаць (і крыло́м)

3) шлёпаць о́тамі, галёшамі)

4) пля́скацца ні́цма (на зямлю́)

5) маха́ць кры́ламі

The large bird flapped away — Вялі́кая пту́шка адляце́ла, лапо́чучы кры́ламі

2.

n.

1) лапата́ньне n.

2) пля́ск -у m., пляска́ч плескача́ m. (уда́р)

3) Sl. бу́ча, ля́мант, вэ́рхал -у m.

- flaps on the pockets

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

smack

I [smæk]

1.

n.

1) пры́смак -у m.

2) сьлед -у m., адце́ньне n.

This apartment has a smack of tobacco about it — У пако́і аддае́ тытунём

2.

v.i.

мець пры́смак чаго́, аддава́ць чым

II [smæk]

1.

v.t.

1) цмо́каць у́чна цалава́ць)

2) ля́паць, пля́скаць, шлёпаць (асабл. дзіця́)

3) ля́скаць (пу́гаю)

2.

n.

цмок -у m.у́чны пацалу́нак)

3.

adv., informal

1) з трэ́скам

2) про́ста

smack in the middle — у са́мы цэ́нтар

III

n.

ма́лы ве́тразьнік; рыба́цкі чо́вен

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bob

I [bɑ:b]

v. bobbed, -bbing

1) сту́каць

2) рапто́ўна схілі́цца

He bobbed suddenly and avoided the blow — Ён ра́птам схілі́ўся, каб пазьбе́гнуць уда́ру

- bob up

II [bɑ:b]

1.

n.

1) ко́ратка падстры́жаныя валасы́ (у жанчы́ны ці дзіця́ці)

2) вузел -ла́, зьвя́зак -ка, пук пука́ m.

3) падрэ́заны хвост

4) падве́ска f., адве́с -а m.

5) плаво́к, паплаво́к -ўка́ m.

6) са́ні pl.

7) мадуля́цыя f.

2.

v.t.

1) стры́гчы ко́ратка валасы́

2) падраза́ць хвост (каню́ ці саба́ку)

III [bɑ:b]

1.

n.

лёгкі штуршо́к, уда́р; лёгкае сту́каньне

2.

v.t. bobbed, -bbing

1) лёгка штурха́ць, шлёпаць

2) сту́каць

IV [bɑ:b]

n., pl. bob, Brit., Sl.

шы́лінг -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)