чын​II м кніжн (пасада) Díenstgrad m -(e)s, -e, Rang m -(e)s, Ränge; Würde f -, -n (званне; царк сан);

ні́жні чын вайск гіст Geméine m -n, -n;

мець высо́кі чын éinen hóhen Rang bekléiden;

пазбаўля́ць чыно́ў áller Würden entkléiden;

чалаве́к у чына́х ein Mann in Amt und Würden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чын​I м (учынак) Tat f -, -en; Hándlung f -, -en; Éinsatz m -es, -sätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чын​III:

1.

такі́м чынам auf díese Art [Wéise], so, sólcherweise;

2. у знач пабочн. слова somít;

гало́ўным чынам háuptsächlich, in der Háuptsache;

які́м чынам? wie?, auf wélche Wéise?, in wélcher Wéise?;

нія́кім чынам auf kéinen Fall, auf kéinerlei Art [Wéise], kéinesfalls

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Díenstgrad

m -es, - чын; вайско́вае зва́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rángstufe

f -, -n

1) чын, зва́нне, клас

2) ступе́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Offizíersrang

m -(e)s, -ränge афіцэ́рскае зва́нне, афіцэ́рскі чын

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Generálsrang

m -(e)s, -ränge генера́льскае зва́нне, генера́льскі чын

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

exploit

1. [ˈeksplɔɪt]

n.

адва́жны або́ гераі́чны ўчы́нак, чын -у m.

2. [ɪkˈsplɔɪt]

v.t.

1) здабыва́ць (мінэра́лы з капа́льні)

2) выкарысто́ўваць, эксплюатава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

санаві́ты

1. уст (які мае высокі чын) éhrwürdig; von hóhem Rang;

2. перан разм (паважаны, важны з выгляду) ángesehen; wíchtig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hándlung

f -, -en

1) дзе́янне, чын

2) тэатр. дзе́я, акт

3) кра́ма, магазі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)