Verbum

часці́ца ж. грам. Partíkel f -, -n

про́ста-такі́ узмацн. часціца geradezú, schlíchtweg;

гэ́та про́ста-такі́ цудо́ўна das ist geradezú wúnderbar

хі́ба́​^II часціца

1. (няўжо) denn;

хі́ба́ яму́ мо́жна ве́рыць? kann man ihm denn gláuben?;

хі́ба́? wírklich?, tátsächlich?;

2. (можа быць) vielléicht; wie wenn;

хі́ба́ схадзі́ць мне да до́ктара? soll ich vielléicht zum Arzt géhen?, und wenn ich zum Arzt gínge?

якра́з прысл.

1. (менавіта) geráde, ében;

гэ́та якра́з то́е, што мне патрэ́бна das ist genáu [geráde] das, was ich bráuche;

2. (у гэты момант) genáu, Punkt, erst, jetzt;

3. у знач. выказніка pássend;

паліто́ мне якра́з der Mántel passt mir;

4. часціца geráde, ében

ці часц.

1. (афармляе агульныя пыт. сказы, не перакладаецца) ці быў ты ўчо́ра до́ма? warst du géstern zu Háuse?;

2. (ускос-на-пытальная часціца) ob;

не ве́даю, ці разуме́еш ты мяне́ ich weiß nicht, ob du mich verstéhst;

3. злучнік:

ці (то) зімо́ю, ці (то) ўле́тку im Wínter oder im Sómmer

і​^II (узмацняльная часціца)

1. (таксама) auch;

і ў гэ́тым вы́падку auch in díesem Fall;

2. (яшчэ нават) sogár, nicht éinmal, sélbst;

ты і гэ́тага не ве́даеш? nicht einmal das weißt du?;

ён і гэ́тага не ве́дае sogar [selbst] er weiß es nicht;

ён і не паду́маў даць адка́з er dáchte gar nicht dáran zu antworten

хаця́ злучн. (разм.) і часціца

1. obwóhl, obgléich, obschón;

я прыйду́, хаця́ і няма́ ча́су ich komme, obwóhl ich kéine Zeit habe;

2.:

хаця́ б wenn auch, selbst wenn, und wenn (+ conj);

я ско́нчу гэ́тую рабо́ту, хаця́ б мне давяло́ся працава́ць усю ноч ich brínge díese Árbeit zu Énde, und wenn ich die gánze Nacht árbeiten müsste

хай разм.

1. часціца перадаецца дзеяслоўнымі формамі: lass, mag, möge, soll (+ inf);

хай уво́йдзе! er soll kómmen [éintreten]!;

хай бу́дзе так! mag [möge, soll] es so sein;

хай пачака́е! er soll wárten!, möge er wárten!;

хай так! nun gut!; gut!; wohl möglich!;

хай бу́дзе, што бу́дзе! mag [möge, soll] kómmen, was da will;

хай ро́біць, што хо́ча! soll er doch máchen, was er will!;

ну і хай сабе́ wennschón!, so weit, so gut!;

2. злучн. уступальна-абмежавальны (хоць хаця) wenn … auch; mag [möge, soll] es…;

хай снег, але́ я ўсё адно́ пае́ду soll es ruhig schnéien, ich fáhre trótzdem!

3. злучн. уступальны (дапусцім) es sei, néhmen wir an;

хай ву́гал бу́дзе ро́ўным 30° der Wínkel sei 30°

так

1. прысл. (такім чынам, спосабам) so, auf díese Wéise, auf so(lch) éine Art und Wéise; derárt;

так каб … so, dass …;

пішы́ так, каб ко́жны мог прачыта́ць schreib so, dass jéder es lésen kann;

так жа (як) wie;

ён размаўля́е так добра, як і яна́ er spricht ébenso gut wie sie; (настолькі) so, dermáßen;

ён так падро́с, што … er ist so [dermáßen] gewáchsen, dass …;

2. сцвярджальная часціца кніжн. ja, fréilich;

менаві́та так fréilich, ganz so, es stimmt;

ці так? stimmt es?;

ці не так? nicht wahr?;

3. у спалучэнні са злучн. «што»:

так што so dass, denn, da, weil; са злучн. «як»:

як… так і… sowóhl … als auch;

ужо было́ по́зна, так што я не змог з ім пагавары́ць es war schon spät, so dass ich ihn nicht spréchen kónnte;

як мы, так і яны sowóhl wir als auch sie;

так і сяк auf verschíedene Art und Wéise;

так ці іна́кш sowiesó; so óder so;

так зва́ны so genánnt;

так сабе́ so lalá;

так то́чна!, так ёсць! вайск. jawóhl!, zu Beféhl!