Verbum

reason

[ˈri:zən]

1.

n.

1) прычы́на, падста́ва f.

I have my own reasons for doing this — Я ма́ю свае́ прычы́ны на гэ́та

not without a reason — небеспадста́ўна, нездарма́

for some reason — чаму́сьці

for that very reason — якра́з таму́

to have every reason — мець усе́ падста́вы

2) апраўда́ньне, тлумачэ́ньне n.

3) ро́зум -у m., разва́га, разва́жнасьць f.

2.

v.

ду́маць, мы́сьліць, разважа́ць

•

- bring to reason

- by reason of

- reason out

- stand to reason