хвалі́цца sich rühmen (усхваляцца); práhlen vi; gróßtun* аддз. vi, dícktun аддз. vi (разм.); sich brüsten (ганарыцца); renommíeren vi (выхваляцца, пускаць пыл у вочы);

хвалі́цца чым-н. mit etw. (D) práhlen;

не хва́лячыся [калі́ не хвалі́цца] óhne Ánmaßung; óhne zu renommíeren [zu práhlen];

гэ́тым ён не ста́не [не бу́дзе] хвалі́цца damit wird er sich nicht brüsten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лгаць разм. lügen* vi; áufschneiden* vi (хваліцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ілга́ць разм. lügen* vi; áufschneiden* vi (хваліцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

talk big

Sl.

хвалі́цца, выхваля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

renommíeren

vi хвалі́цца, выхваля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wíndbeuteln

vi хвалі́цца, хлу́сіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blow one’s own trumpet

хвалі́цца, граць у сваю́ ду́дку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dícktun

* (sich) аддз. разм. хвалі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwadroníeren

vi разм. балбата́ць, хвалі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brag

[bræg]

1.

v., bragged -ging

хвалі́цца, выхваля́цца

to brag of a good car — хвалі́цца до́брым самахо́дам

2.

n.

1) хвальба́ f., самахва́льства n.

2) хвалько́ -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)