Verbum

ухілі́цца, ухіля́цца

1. (у бок) ábweichen* vi (s), ábschwenken vi (s) (ад чаго-н. von D); áusweichen* vi (s) (D);

2. (ад тэмы і г. д.) ábschweifen vi (s) (von D);

ухілі́цца ад пыта́ння éiner Fráge áusweichen*;

ухілі́цца ад тэ́мы vom Théma ábkommen* vi (s);

не ўхілі́цца ад размо́вы bei der Sáche bléiben*;

3. (ад абавязкаў і г. д.) sich entzíehen* (D), umgéhen* vt; sich drücken (von D) (разм.); sich enthálten* (G) (устрымацца)

адгавары́цца (ухіліцца ад прапановы) Áusflüchte máchen; vórtäuschen vt, vórschützen vt;

ён адгавары́ўся хваро́бай er täuschte die Kránkheit vor

адхілі́цца

1. (нахіліцца ўбок) sich zur Séite wénden*;

2. (ухіліцца ад галоўнага) ábkommen* vi (s), ábweichen* vi (s), ábschweifen vi (s);

3. (адгарнуцца, адсланіцца) beiséite géhen*