ухіле́нне н.

1. (ад простага шляху і г. д.) Ábweichen n -s, Ábweichung f -, -en;

2. (ад абавязкаў і г. д.) Úmgehen n -s, Méiden n -s;

3. (ад тэмы і г. д.) Ábschweifen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wéigerung

f -, -en адмо́ва; ухіле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verméidung

f -, -en ухіле́нне (ад чаго-н.)

zur ~ — каб пазбе́гнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Séitenabweichung

f -, -en адхіле́нне, ухіле́нне ў бок; ав. вайск. дэвіццыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábschweifung

f -, -en ухіле́нне, адступле́нне (ад тэмы, шляху і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэзерці́рства н. Fáhnenflucht f -; Desertión f -, -en; перан. Drücken vor [von] der Árbeit; Hínwerfen der Árbeit (ухіленне ад работы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Entzíehung

f -, -en

1) ухіле́нне

2) пазбаўле́нне, адніма́нне

3) мед. устрыма́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábkehr

f -

1) адмо́ва; адыхо́д (ад веры, перакананняў)

zur ~ von etw. (D) áuffordern — закліка́ць да адмо́вы (ад чаго-н.)

2) адхіле́нне, ухіле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)