ухвалі́ць, ухваля́ць

1. (падтрымаць галасаваннем) gútheißen* аддз. vt, bílligen vt; béistimmen vi, béipflichten vt; zústimmen vi (што-н. D) (згаджацца);

2. (зацвердзіць) bestätigen vt, sanktioníeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

set one’s seal to

прыкла́сьці пяча́ць да чаго́; ухвалі́ць, апрабава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amen

[,eɪˈmen]

1.

interj.

1) амі́н (у канцы́ малі́твы)

2) informal вы́раз ухвале́ньня

2.

adv., Archaic

пра́вільна, запраўды́

to say “amen” to —

а) ухвалі́ць

б) зако́нчыць, ско́нчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)