усхлі́пваць schlúchzen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schlúchzen

vi рыда́ць; усхлі́пваць; пла́каць наўзю́ды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sob

[sɑ:b]

1.

v., (-bb-)

1) усхлі́пваць

2) гавары́ць, усхлі́пваючы

2.

n.

хлі́паньне, усхліпваньне n., хліп, плач -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

weep

[wi:p]

1.

v.i. wept, weeping

1) пла́каць; усхлі́пваць

2) сьлязі́цца, сьцяка́ць (кро́плямі)

2.

v.t.

1) праліва́ць сьлёзы

She wept bitter tears — Яна́ пла́кала го́ркімі сьлязьмі́

2) апла́кваць

No poet wept for him — Ніхто́ з паэ́таў не апла́кваў яго́

•

- weep one’s life away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)