устано́ўчы Gründungs-, Stíftungs;

устано́ўчы сход konstituíerende Versámmlung, verfássungsgebende Versámmlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

konstituíerend

~e Versámmlung — устано́ўчы сход

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

constituent

[kənˈstɪtʃuənt]

1.

adj.

1) які́ зьяўля́ецца ча́сткай цэ́лага; складо́вы

2) вы́барчы; які́ прызнача́е

3) устано́ўчы; правамо́цны

a constituent assembly — устано́ўчы сход

2.

n.

1) кампанэ́нт -а m.

2) вы́барца -ы, вы́барнік -а m., вы́барніца f.; даве́рнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assembly

[əˈsembli]

n., pl. -blies

1) асамбле́я f., лю́дзі, што сабра́ліся; схо́д -у m.; пасе́джаньне n.

2) устано́ўчы сход; заканада́ўчы о́рган, сойм -у m.

3) збо́рка f. (ча́стак мэхані́зму)

4) набо́р, кампле́кт, агрэга́т -у m.

5) Milit. сыгна́л на збор

6) схо́дка f.

unlawful assembly — нелега́льная схо́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)