monteren

vt тэх. збіра́ць, манці́раваць, усталёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

re-establish

[,ri:ɪˈstæblɪʃ]

v.t.

усталёўваць нано́ва, аднаўля́ць; адбудо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

proclaim

[prəˈkleɪm]

v.t.

1) абвяшча́ць

2) усталёўваць афіцы́йным а́ктам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inbauen

vt

1) устана́ўліваць, усталёўваць (машыны)

2) урабля́ць, устаўля́ць, умуро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

institute

[ˈɪnstɪtu:t]

1.

v.t.

устанаўля́ць, усталёўваць; засно́ўваць; уво́дзіць

2.

n.

1) інстыту́т -а m.

2) устано́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

instal(l)

[ɪnˈstɔl]

v.t.

1) афіцы́йна ўво́дзіць каго́ на паса́ду

2) ста́віць (машы́ну); усталёўваць (прагра́му)

3) право́дзіць (эле́ктрыку, аграва́льную сыстэ́му)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appoint

[əˈpɔɪnt]

v.t.

1) прызнача́ць

2) усталёўваць, вызнача́ць

A day was appointed for a meeting — Быў вы́значаны дзень на сход

3) аснашча́ць, забясьпе́чваць

well (badly) appointed — до́бра (бла́га) асна́шчаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fstlegen

1.

аддз. vt

1) вызнача́ць, усталёўваць

2) укла́дваць (капітал)

2.

(sich):

ich möchte mich (daruf) noch nicht ~ — мне паку́ль што не хаце́лася б прыма́ць канчатко́вага рашэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

establish

[ɪˈstæblɪʃ]

v.t.

1) засно́ўваць, заклада́ць; нала́джваць

to establish relations — нала́дзіць су́вязі

2) усталёўваць; уво́дзіць, заво́дзіць (пара́дак)

to establish a government — усталява́ць ула́ду

3) адкрыва́ць (прадпрые́мства, ле́карскую пра́ктыку)

4) (oneself) разьмяшча́цца, масьці́цца; уладко́ўвацца; асяля́цца

5) уво́дзіць (звы́чай)

6) даво́дзіць (факт), абгрунто́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

date

I [deɪt]

1.

n.

1) да́та f.; тэ́рмін -у m.

2) пэры́яд ча́су

at that date — тады́, у тым ча́се

3) informal

а) сустрэ́ча, спатка́ньне

б) асо́ба, зь яко́й ма́ецца спатка́ньне

2.

v.

1) ста́віць да́ту; усталёўваць да́ту чаго́

2) мець да́ту, быць датава́ным, датава́цца; адно́сіцца (да пэ́ўнага ча́су)

3) informal хадзі́ць на спатка́ньні

date someone — хадзі́ць зь не́кім

- out of date

- to date

- up to date

II [deɪt]

n.

1) фі́нік -а m.

2) фі́нікавая па́льма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)