Verbum

анлайнавы слоўнік

усталё́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усталёўваць несов.

1. устана́вливать; устра́ивать;

2. укрепля́ть, утвержда́ть, упро́чивать;

1, 2 см. усталява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усталёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усталяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усталява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

1. Паставіўшы, змясціўшы куды-н., устанавіць належным чынам.

У. станок.

2. Зрабіць устойлівым, надзейным; прывесці ў пэўны парадак.

У. уладу.

У. жыццё.

|| незак. усталёўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. усталёўванне, -я, н.

|| наз. усталява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усталёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усталёўваць — усталяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усталёўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да усталявацца.

2. Зал. да усталёўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

establish [ɪˈstæblɪʃ] v.

1. засно́ўваць, ствара́ць (дзяржаву, прадпрыемства)

2. устана́ўліваць (факты, адносіны)

3. усталёўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

упро́чивать несов., книжн. (укреплять) умацо́ўваць, замацо́ўваць; (утверждать) усталёўваць; см. упро́чить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

montíeren

vt тэх. збіра́ць, манці́раваць, усталёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

re-establish

[,ri:ɪˈstæblɪʃ]

v.t.

усталёўваць нано́ва, аднаўля́ць; адбудо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)