уплята́ць

1. (увіваць) éinflechten vt, hinéinflechten vt;

2. разм. жарт. гл. аплятаць 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verwében

* vt сплята́ць, пераплята́ць, уплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fúttern

vi разм., жарт. е́сці, уплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verfléchten

* vt

1) уплята́ць, сплята́ць

2) уця́гваць, ублы́тваць (у авантуру і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinflechten

* vt

1) заплята́ць (валасы)

2) уплята́ць

ein Wort in die Réde ~ — уста́віць сло́ва (у размову)

3) аплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinwirken

1.

vi (auf A) уплыва́ць, рабі́ць уплыў (на каго-н., на што-н.)

2.

vt уплята́ць, уватка́ць (у тканіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)