Verbum

grace

[greɪs]

1.

n.

1) гра́цыя, згра́бнасьць f.

2) прыхі́льнасьць, добразычлі́васьць f.; паслу́га, ла́ска f.

3) мі́ласьць, лі́тасьць f.; дарава́ньне, прабачэ́ньне n.

by the grace of God — (пры карале́ўскім ты́туле) з Бо́жае ла́скі

4) каро́ткая малі́тва (пе́рад ядо́й або́ пасьля́ яды́)

5) адтэрміно́ўка (упла́ты до́ўгу)

6) Grace мі́ласьць, сьве́тласьць f. (фо́рма зваро́ту да ге́рцага, герцагі́ні або́ архібі́скупа)

Your, His Grace — Ва́ша, яго́ная сьве́тласьць

2.

v.t.

1) дадава́ць прыгажо́сьці або́ я́касьці

2) удасто́йваць, ушано́ўваць

•

- fall from grace

- with bad grace

- with good grace