упаўнава́жаны м. Bevóllmächtigte (sub) m -n, -n, Beáuftragte (sub) m -n, -n;

спецыя́льны ўпаўнава́жаны Sónderbeauftragte m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

assignee

[ə,saɪˈni:]

n.

1) зако́нны спадкае́мца, перае́мнік право́ў

2) упаўнава́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bevóllmächtigt

a упаўнава́жаны

~er Vertréter — паўнамо́цны прадстаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béigeordnete

sub m, f -n, -n гіст. наме́снік бургамі́стра; упаўнава́жаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónderbeauftragte

sub m, f -en, -en спецыя́льны (-ная) упаўнава́жаны (-ная)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bevóllmächtigte

sub m, f -n, -n упаўнава́жаны, -ная; паве́раны, -ная; даве́раны, -ная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánwalt

m -(e)s, -wälte

1) адвака́т, паве́раны

2) пракуро́р

3) упаўнава́жаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

i. V.

=

1.

in Vertretung – за (перад подпісам); які выконвае абавязкі

2.

in Vollmacht – упаўнаважаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

m. d. F. d. G. b.

= mit der Führung der Geschäfte beauftragt – упаўнаважаны весці справы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Legát

I

n -(e)s, -e лега́т, завяшча́нне

II

m -en, -en лега́т, упаўнава́жаны ры́мскага па́пы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)