уніка́льны éinzigartig, éinmalig, Sónder-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unique

[juˈni:k]

adj.

1) непаўто́рны, адзі́ны ў сваі́м ро́дзе, уніка́льны

2) informal рэ́дкі; незвыча́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únverwechselbar, unverwéchselbar

a арыгіна́льны, уніка́льны, які́ немагчы́ма зблы́таць з і́ншым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)