улада́рны

1. (які валодае правам наследавання ўлады) hérrschend, regíerend;

2. (схільны падначальваць сабе) hérrschsüchtig, hérrisch;

улада́рны хара́ктар ein hérrschsüchtiger Charákter [kɑ-];

3. (уладарны; настойлівы) hérrisch, gebíeterisch; beféhlend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hérrisch

a ула́дны, улада́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

máchthaberisch

a дэспаты́чны, улада́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

magisterial

[,mædʒɪˈstɪriəl]

adj.

1) судо́вы, судзе́йскі

2) аўтарытэ́тны

3) ула́дны, улада́рны, насто́йлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overbearing

[,oʊvərˈberɪŋ]

adj.

ула́дны (го́лас); улада́рны, катэгары́чны (тон); дэспаты́чны, з дыкта́тарскімі зама́шкамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

imperious

[ɪmˈpɪriəs]

adj.

1) ула́дны, улада́рны, катэгары́чны; пы́хлівы, ганары́сты

2) неабхо́дны, пі́льны, імпэраты́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gebíeterisch

a улада́рны, ула́дны

éine ~e Nótwendigkeit — пі́льная патрэ́ба [неабхо́днасць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)