улада́нне н.
1. (валоданне) Besítz m -es;
увайсці́ ва ўлада́нне den Besítz ántreten*;
перада́ць ва ўлада́нне in j-s Besítz übergében*, überéignen vt;
2. (уласнасць) Besítzung f -, -en; Besítztum n -s, -tümer, Gut n -(e)s, Güter (маёмасць);
3. (тэрыторыя):
каланія́льныя ўлада́нні koloniále Besítzungen, Koloniálbesitz m es
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Besítzung
f -, -en
1) вало́данне, улада́нне
2) маёнтак, (зяме́льнае) улада́нне; кало́нія
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Besítztum
n -s, -tümer
1) маёмасць
2) маёнтак, улада́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
панава́нне н.
1. (улада, уладанне) Hérrschaft f -, -en;
сусве́тнае панава́нне Wéltherrschaft f;
2. (перавага) Vórherrschaft f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Besítz
m -es
1) улада́нне; маёнтак
2) маёмасць
etw. in ~ néhmen* — авало́дваць чым-н.
den ~ ergréifen* — уступі́ць у вало́данне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вало́данне н.
1. (уладанне) Besítz m -es;
перада́ць у вало́данне in Besítz übergében*; überéignen vt;
2. эк. (уласнасць) Besítzung f -, -en; Besítztum n -s, -tümer;
3. (уменне) Behérrschung f -;
вало́данне белару́скай мо́вай die Behérrschung der belarússischen Spráche
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зямля́ ж.
1. Érde f -; Érdball m -s;
абаро́т вако́л зямлі́ Érdumkreisung f -, -en, Érdumrundung f -, -en;
адле́гласць ад зямлі Entférnung von der Érde;
2. (суша) Féstland n -(e)s, féstes Land;
3. (глеба) Érde f, (Érd)boden m -s;
4. (уладанне) Land n -es, Grund m -(e)s, Grund und Bóden, Grundstück n -(e)s -e;
5. (краіна) Land n -(e)s, Länder;
дзяржа́ўная зямля Stáatsland n;
грама́дская зямля Geméindeland n;
паме́шчыцкая зямля гіст. Gróßgrundbesitz m -es;
прысядзі́бная зямля Hófland n;
нічы́йная зямля Níemandsland n;
цалі́нная зямля Néuland n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)