1. Macht
заканада́ўчая ўла́да die gesétzgebende Gewált, Legislatíve [-və]
выкана́ўчая ўла́да die vollzíehende Gewált, Exekutívgewalt
захапі́ць ула́ду die Macht ergréifen
прыйсці́ да ўла́ды zur Macht gelángen; an die Macht [ans Rúder] kómmen
прыхо́д да ўла́ды Máchtantritt
2.
ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) Óbrigkeit
вайско́выя ўла́ды Militä́rbehörden
акупацы́йныя ўла́ды Besátzungsbehörden
мясцо́выя ўла́ды die lokálen Behörden;
мясцо́выя о́рганы ўла́ды örtliche Máchtorgane;
цэнтра́льная ўла́да Zentrálgewalt
грамадзя́нская ўла́да Zivilbehörde [-´vi:l-]
наро́дная ўла́да Vólksmacht
судо́выя ўла́ды Geríchtsbehörden
3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго
бацько́ўская ўла́да die Macht der Éltern;
ажыццяўля́ць ула́ду
вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;
надзе́лены ўла́дай mit Máchtbefugnissen áusgestattet, ámtlich bevóllmächtigt;
пазба́віць ула́ды entmáchten
быць пад ула́дай каго
ула́снай ула́дай éigenmächtig;
у маёй ула́дзе es liegt in méiner Macht;
перавышэ́нне ўла́ды
ва ўла́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vórurteile
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)