1. Macht
заканада́ўчая
выкана́ўчая
захапі́ць ула́ду die Macht ergréifen*;
прыйсці́ да ула́ды zur Macht gelángen; an die Macht [ans Rúder] kómmen*;
прыхо́д да ула́ды Máchtantritt
2.
ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) Óbrigkeit
вайско́выя ула́ды Militä́rbehörden
акупацы́йныя ула́ды Besátzungsbehörden
мясцо́выя ула́ды die lokálen Behörden;
мясцо́выя о́рганы ула́ды örtliche Máchtorgane;
цэнтра́льная
грамадзя́нская
наро́дная
судо́выя ула́ды Geríchtsbehörden
3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго
бацько́ўская
ажыццяўля́ць ула́ду
вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;
надзе́лены ула́дай mit Máchtbefugnissen áusgestattet, ámtlich bevóllmächtigt;
пазба́віць ула́ды entmáchten
быць пад ула́дай каго
ула́снай ула́дай éigenmächtig;
у маёй ула́дзе es liegt in méiner Macht;
перавышэ́нне ула́ды
ва ула́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vórurteile
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)