Verbum

instituíeren

vt

1) нала́джваць, засно́ўваць

2) распараджа́цца, ука́зваць

éinweisen

* vt

1) ука́зваць, інструктава́ць

2) дава́ць накірава́нне [о́рдэр]

déuten

1.

vt тлума́чыць, растлума́чваць

2.

vi (auf A) ука́зваць (на што-н.)

híndeuten

vi (auf A)

1) ука́зваць, пака́зваць (на што-н.)

2) намяка́ць (на што-н.)

moníeren

vt

1) нага́дваць каму́-н. (пра што-н.), выка́зваць незадавальне́нне, ука́зваць на памы́лку

2) камерц. заяўля́ць рэклама́цыю (на тавар)

ándeuten

vt намяка́ць, ука́зваць; намяча́ць, абазнача́ць

das déutet nichts Gú- tes an — гэ́та нічо́га до́брага не праро́чыць

flüchtig ~ — бе́гла абмалява́ць

ángeben

*

1.

vt

1) ука́зваць, называ́ць, дава́ць зве́сткі

2) дано́сіць (на каго-н.)

den Ton ~ — задава́ць тон

2.

vi хвалі́цца, выхваля́цца

vórzeichnen

vt

1) (j-m) пака́зваць, як малява́ць (каму-н. што-н.)

2) (j-m) ука́зваць (каму-н.), павуча́ць (каго-н.)

j-m sein Verhálten ~ — інструктава́ць каго́-н., як сябе́ паво́дзіць

3) абазнача́ць

ánweisen

* vt

1) ука́зваць, пака́зваць; настаўля́ць, інструкці́раваць

2) зага́дваць, даруча́ць

3) выдзяля́ць, адво́дзіць (каму-н. што-н.)

4) пераво́дзіць, рабі́ць (паштовы) пераво́д; адкрыва́ць крэды́т, асігнава́ць

5)

ich bin daráuf ángewiesen… — я вы́мушаны…

sie sind aufeinánder ángewiesen — яны́ зале́жаць адзі́н ад аднаго́