Verbum

узла́зіць, узле́зці

1. (наверх) hináufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); erklímmen* vt;

2. разм. (апранацца –ўлазіць, налазіць):

чараві́к не ўзла́зіць der Schuh lässt sich nicht ánziehen* [passt nicht]

успе́рціся

1. разм. (абаперціся, аблакаціцца) sich auf die [den] Éll(en)bogen stützen;

2. (узлезці, узкараскацца куды-н.) erstéigen* vt, empórsteigen* vi (s); гл. узлезці;

3. разм. жарт. (рана ўстаць) sehr früh erwáchen, sehr früh áufstehen*

забіра́цца

1. (пранікнуць) éindringen* vi (s); sich éinschleichen* (патаемна прабрацца);

2. (узлезці) hináufsteigen* vi (s), (hináuf)kléttern vi (s);

3. (далёка) geráten* vi (s)