узла́зіць, узле́зці

1. (наверх) hináufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); erklímmen* vt;

2. разм. (апранацца –ўлазіць, налазіць):

чараві́к не ўзла́зіць der Schuh lässt sich nicht ánziehen* [passt nicht]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

climb

[klaɪm]

1.

v.

1) узла́зіць; ле́зьці; кара́скацца

2) узьніма́цца ўго́ру, уздыма́цца; падніма́цца

3) ві́цца (пра расьлі́ны)

4) падыма́цца, расьці́ (пра цэ́ны)

2.

n.

1) пад’ём -у m., падыма́ньне n.

2) узыхо́джаньне, узла́жаньне n.

a long climb to the top — до́ўгае ўзыхо́джаньне на вяршы́ню

3) узды́м, узро́ст -у m.

climb of the plane — узды́м самалёта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ascend

[əˈsend]

1.

v.i.

1) падніма́цца, узьніма́цца, уздыма́цца; узыхо́дзіць (пра со́нца)

The airplane ascended higher and higher — Самалёт узьніма́ўся вышэ́й і вышэ́й

The sun ascended slowly — Со́нца паво́лі ўзыхо́дзіла

2) Mus. павыша́цца (пра тон)

2.

v.t.

1) узла́зіць, узьніма́цца, уздыма́цца (на гару́)

to ascend Mount Everest — узьня́цца на гару́ Э́вэрэст

2) узыхо́дзіць (на паса́д)

3) ісьці́ ўверх (па рацэ́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)