узбрае́нне н.
1. (дзеянне) Áufrüstung f -, -en, Rüstung f -, -en;
го́нка ўзбрае́нняў паліт. Wéttrüsten n -s;
скарачэ́нне ўзбрае́нняў Rüstungsbeschränkung f -, -en;
2. вайск. (матэрыяльная частка) Bewáffnung f -, -en; Áusrüstung f -;
прыня́ць [узя́ць] на ўзбрае́нне in die Bewáffnung áufnehmen* [éinführen]; перан. áusnutzen vt, ánwenden*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Bestückung
f - аснашчэ́нне, узбрае́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bewáffnung
f -, -en узбрае́нне; узбро́йванне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Rüstzeug
n -(e)s збро́я, узбрае́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wíederbewaffnung
f -, -en узбрае́нне зноў; рэмілітарыза́цыя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kríegsrüstung
f -, -en узбрае́нне, падрыхто́ўка да вайны́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áufrüstung
f -, -en
1) узбрае́нне
2) тэх. манта́ж; будава́нне (рыштаванняў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Áusrüstung
f -, -en
1) забеспячэ́нне; амуні́цыя, рышту́нак, інвента́р; абсталява́нне
2) узбрае́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Rüstung
f -, -en
1) гіст. па́нцыр, ла́ты
2) узбрае́нне;
konventionélle ~ звыча́йнае ўзбрае́нне
3) буд. рыштава́нне
4) тэх. армату́ра, абсталява́нне
5) падрыхто́ўка, збо́ры
6) падрыхто́ўка да вайны́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wáffe
f -, -n
1) збро́я, узбрае́нне
blánke ~ — хало́дная збро́я
~n an Bord — карабе́льная збро́я
atomáre ~n — а́тамная збро́я
automátische ~n — аўтаматы́чная збро́я
hérkömmliche [konventionélle] ~n — звыча́йная збро́я
nukleáre [thermonukleáre] ~n — я́дзерная [тэрмая́дзерная] збро́я
schwére ~n — ця́жкая (пяхо́тная) збро́я
~n und Gerät — вайск. баява́я тэ́хніка
~ mit éingraviertem Námenszug — імянна́я збро́я
~n führen — змага́цца (са збро́яй у рука́х)
die ~n strécken [níederlegen] — скла́сці збро́ю, зда́цца, капітулі́раваць
mit den ~n klírren — бра́згаць збро́яй
únter die ~n tréten* — стаць пад ружжо́
von der ~ Gebráuch máchen — пусці́ць у ход [прымяні́ць] збро́ю
von den ~n stárrend — ≅ узбро́ены да зубо́ў
zu den ~n gréifen* — хапа́цца за збро́ю, падня́ць збро́ю
die ~ aus der Hand schlágen* — абяззбро́іць каго́-н., вы́біць збро́ю з рук у каго́-н.
die ~ gégen sich (A) selbst kéhren [wénden*] — пако́нчыць з сабо́ю, павярну́ць збро́ю супро́ць само́га сябе́
2) перан. збро́я
die géistige ~ — ідэалагі́чная зброя
3) род во́йскаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)